پشت نرده ها.

1شنبه شب.
دلم نوشتن میخواد ولی نمیدونم چی اطرافم پیدا میشه که الان ارزشش رو داشته باشه ازش بنویسم. خستم از تمامشون. میترسم از بالا رفتن درصد خستگی و دلزدگی لعنتیم میترسم. خدایا کمکم کن!
میگم یه زمانهایی… یه جاهایی… یعنی میگم گاهی… هی بسه! لعنتی من یه مشکلی دارم! با کی باید در موردش حرف بزنم؟ اه لعنتی! چیز خطرناکی نیست فقط… من در حال… یعنی دارم سعی میکنم یه چیزی رو بهتر بلد بشم ولی… به اونی که داره کمکم میکنه یعنی به اطلاعاتش دیگه چندان مطمئن نیستم. امروز حس کردم مطمئن نیستم. اشتباه میکنم میدونم که من مهارتم اونهمه نیست ولی این… چندتا گیر پشت سر هم ازش پیدا کردم در یه فاصله زمانی کوتاه و الان… تازه من خیلی ساده میگم نمیدونم. بلد نیستم. فلان مورد رو اشتباه کردم. ولی ظاهرا واسه همه این مدل رفتار کردن چندان ساده نیست. چند وقت پیش یه چیزی رو به دانشآموزم اشتباه گفتم. خیلی ساده گفتم معذرت میخوام راه تو درست بود من داشتم اشتباه میگفتم تو درست حلش کردی. خب ایرادش چیه من داشتم اشتباه میکردم اون بچه داشت درست میگفت واسه چی باید وانمود میکردم که مثلا عمدا اشتباهی گفتم تا بسنجمش؟ خب من اشتباه کرده بودم. یک دفعه دیگه هم که به شدت بی تمرکز بودم بچه ها بهم توضیح دادن که راه خودشون کوتاهتره. توضیحشون درست بود و هر3تا خندیدیم. من و2تا جوجه ها. ولی خیلیها اصلا توی این هوا نیستن. راستی واسه چی نیستن؟ اگر بهشون بگی راه خودت هم میشه که درست باشه جواب قشنگی نمیگیری. از جوابهای درشتشون نمیترسم ولی حس میکنم نباید احساساتشون رو جریحه دار کنم. ولی این واقعا درست نیست. اشتباه کردن ضعف نیست. هر کسی میشه گاهی بی تمرکز باشه و… اخلاق جفنگی دارم. اگر اعتمادم از چیزی یا کسی ترک برداره دیگه نمیتونم درستش کنم. شاید بهتر باشه که من… بیخیال. شاید عاقلانه تر باشه که در سکوت ادامه بدم تا تموم بشه. ولی این… هرگز دلم نمیخواد به همچین بینشی گرفتار بشم. اوه خدا نه من این مدلی نیستم.
پیشنهادهای بسیار بسیار وسوسه انگیز و بسیار بسیار خطرناکی بهم… هی! دلم میخوادشون. من همیشه آزمایش تجربه های جدید جذبم میکردن ولی این… این لعنتی بدجوری جذابه و من… تصور نمیکنم این کار درستی باشه. هی! کسی نمیفهمه. خودم چی؟ خودم که میدونم درست و نادرست رو. اما واسه چی؟ واسه چی این نادرسته؟ چه ایرادی داره مگه؟ به کسی که آسیب نمیرسه من فقط میخوام یهخورده درصد آرامش و خوش گذرونیم بره بالا و کسی هم طوریش نمیشه. واقعا نمیشه؟ خودم هم طوریم نمیشه؟ یعنی مطمئنم که نمیشه؟ خب خیلیها رو دیدم یعنی شنیدم که طوریشون نشده. واسه چی من باید فقط تماشاگر باشم من دلم میخواد که این… خدایا واسه چی من ذاتم اینهمه خرابه؟ اصلا واسه چی باید دلم بخواد؟ یعنی هیچ راهی واسه عشق و حال کردن جز کثافتکاری های این شکلی نیست که من گیر دادم به این؟ خب چی؟ چه راهی؟ هی بسه! به خاطر خدا! دارم اذیت میشم. لعنتی! لعنتی لعنتی لعنتی لعنتی لعنتی دارم اذیت میشم! آخ کثافته لعنتی دارم اذیت میشم! الان واسه چی حرصم گرفته؟ واسه چی من هر زمان حرصم میگیره و از حل و دفع و رفع چیزی که حرصم میده عاجز میشم و خیلی حرصی ام چشم هام خیس میشن؟ واسه چی اشک های حرصم از اشک های معمولیم داغتر هستن؟ انگار جنسشون متفاوته. انگار اون اشکها معصومیتی دارن که اشکهای خشمم ندارن. داغن و آتیشی. لعنتی! لعنتی! آخ لعنتی! من خودم رو پشت نرده ها زنجیر میکنم و عوضش هیچ چی گیرم نمیاد جز این اشک های خشم و آتیشیه لعنتی! آخه واسه چی؟ واسه چی واسه چی؟
بسه دیگه! واقعا که شرمآوره. خیر سرم من44سالمه! آخه هر غلطی آدم دلش بخواد که نمیکنه! این ممکنه خطرناک باشه. خب چه خطری؟ یک کسی بیاد واسم خطرش رو بگه. یک کسی؟ اینترنت! توی روحش واسه چی تا الان به سرم نزد؟ الان میرم از اینترنت خطراتش رو میپرسم. میدونی؟ کاش خطرناک باشه! کاش خطرش زیاد باشه! تحمل ندارم واسه خاطر هیچ چی پشت نرده ها گیر کرده باشم. اه بر ذاتتون لعنت جرقه های خیسه عوضی بسه متوقف بشید به جان خودم صورتم سوخت! اه لعنتی!
این خیلی مسخره هست. با این سن و سال اینجا نشستم چرت مینویسم و واسه همچین چیزی فکم از فشار درد گرفته و هی جرقه های خیس مزخرف از چشم هام میاد پایین. اوه خدا! اوه خدایا این… شکرت که کسی اینجا نیست ببیندم. شرمآوره!
بسه دیگه نمیخوام بنویسم. چه فایده داره! تا به حال چیزی به مسخرگی خودم مخصوصا در این مدل زمانها ندیدم! واقعا که! این دیگه چیه! بذار ببینم این چیچیه اومده واسم!
ایول پیام از سرپرست آموزشی مدرسه! آخجون فردا یه ساعت دیرتر باید برم سر کار. به جای8باید9اونجا باشیم! آخ جون! خب شاید این یهخورده تسکینم بده اما فقط یهخورده. بذار ببینم اینترنت واسم چی داره بلکه یهخورده این تسکین درصدش بره بالا. ساعت9و25دقیقه شب. تا بعد.

اولین کسی باشید که این پست را میپسندد.

پسندیدن

نپسندیدن