کمی از همه چیز.

بعد از ظهر شنبه. لا به لای تمرین و تکلیف و درس و درس و درس. شماره ایرسافام رو پیدا کردم. زنگ هم زدم. خدایا یعنی جدی لازم بود1ایرانیه نابینا باشم؟ این ها اصلا، … هی بیخیال. دفعه اولم نیست. خدا رو چه دیدی بلکه دفعه آخرم باشه. هرچی خدا بخواد. حسش نیست نتیجه زنگم رو بگم. بعدا حالا حالش نیست. باید برم واسه خودم مدرک جور کنم که نمی بینم و با ایمیل واسه این ها بفرستم. مادرم میگه واسه چی سرحال نیستی؟ حسش نیست. گفتم چیزی نیست شاید خسته باشم. جدی خستهم. دیروز مهتاب آدرس اینجا رو می خواست نق زدم که نمی خوام بدونی خخخ. علی هم اونجا بود راه پیدا کردن اینجا رو یادش داد و مهتاب گفت میاد و من همچنان نق می زدم که نه اینجا نیا علی هم نیاد تو هم نیا اصلا کسی نیاد خخخ. مهتاب میگه1پست از زبون گندمک بزن. من نمی زنم. گندمک باید خودش بزنه خخخ. جدی این فسقلی داره به1شخصیت حقیقی حقوقی داخل تیمتاک تبدیل میشه. به من چه این بچه ها خودشون این مدلی می بیننش من نگفتم این طوری باشه. جدی تقصیر من نیست دیگه1جوری شده داخل تیمتاک1سری بچه ها میگن ببین پریسا تو چه صحبتی داریم باهات برو به گندمک بگو بیاد باهاش حرف بزنیم. چنان باهاش حرف می زنن و میگن گندمک بیاد که کلا در و دیوار تیمتاک داره باورشون میشه این فسقلی از خودم جداست خخخ. خلاصه که پستی که گندمک بزنه چی که درنمیاد! جدی من این فسقل رو دست اون فسقل نمیدم روی کلیدهاش راه میره سیستمم نفله میشه کلی باهاش درس دارم.
بدجوری خستم این روزها. دیوانه وار فقط می خورم و دیشب از معده درد روانم پاک شد. آخه دیروز ساعت2بعد از ظهر کلاس داشتم و زمانی که برگشتم کلا از جهان حرصی بودم و تنها راه فراری که جلوی دستم بود رو رفتم. از1نون دراز دو سومش رو خوردم با3تا نیمرو بدون اینکه اصلا گرسنه باشم. بعدش تا خود صبح معده بیچارم فحشم می داد. امشب این رو تکرارش نمی کنم. به خدا نمی کنم معده داغونم هنوز گزگز می کنه خخخ.
1با2تماس داشت و حال3رو ازش پرسید. من هم از1پرسیدم. حال3چندان مثبت نیست. جزئیاتش رو نمی دونم فقط اینکه این2تا مثبت نیستن. هم2و هم3داغونن. ای خدا کاش می تونستم واسشون کاری کنم! آخه این چی بود این طفلک ها گرفتارش شدن! خدایا کمک کن!
مادرم صدام می کنه. باید به چندتا حساب واسش پول بفرستم. بر می گردم.
برگشتم. یکی از حساب ها صاف شد در مورد دومی داره تلفنی حرف می زنه و فعلا من اینجام. امروز1میره دفتر2و بهم گفت اگر خبر جدیدی گرفت بهم میگه. خدایا2و3رو نجات بده!
دیروز الهه می گفت باید به زور هم شده حتی1زمان نیم ساعته واسه خودت جور کنی بدون دغدغه درس هات. زمان رو جور می کنم ولی با دغدغه درس. حتی وسط خواب هام. خدایا این سنگینیش، … مادرم تلفنش تقریبا تموم شد. باید برم واسه صاف کردن حساب دومی. بر می گردم.
این هم از دومیش. مادرم رفت پای تلفن تا مطمئن بشه پوله رفت. پیام از محله نابینایان. احتمالا باز هم پکتوس. ببینم! نه پکتوس نبود خخخ.
این هم از مادرم. رفت دنبال1000تا گرفتاری. خودش هم میگه آروم و قرار نداره. باید برم درس بخونم. این امتحانه با مدل اطرافم و دردسرهای تفهیم به مسوولین این چیزه و، … خدایا چه قدر این مانع امروز بلند به نظرم میاد! به شدت نفس گرفتن لازم دارم. حتی حسش نیست بیرون از اینجا نق بزنم. بی صدا شدم و فقط سکوت می کنم و گاهی میگم واااخ! خواب کمک نمی کنه. فیلم و سریال و سر کار کمک نمی کنن. به نظرم اگر زمانش رو داشتم اردیبهشت و ملزوماتش هم دیگه کمکی نمی کرد. هی1چیزی! امروز با تمام سنگینی ها و خستگی ها و نمی دونم چیچی ای ها دلم تنگ اون مه سفید کوفتی نشد! ایول! باورم نمیشه. واسه1لحظه فکر کردم اگر دستم می رسید و1خورده، … دیدم1ندای ضعیف نق نقو از اعماق ذهن بی سر و تهم نق زد که وووییی نه ول کن نمی خوام با اون بعد التحریرهای مزخرفش. کی حال گیجی و سردرد و سنگینی داره؟ با اون بوی سنگین و داستان های جانبیش. نه خوشم نمیاد. این قدر تعجب کردم که دقیق شدم و دیدم درسته. خیلی ضعیفه ولی هست. یعنی اگر الان دستم برسه رد نمی کنم ولی اندازه ماه پیش این زمان اصرار ندارم که بخوامش. یعنی داره از سرم می پره؟ یعنی هواش داره از سرم میره؟ واقعا میشه که بره؟ خدای من! آخ جون! دلم می خواد از این چیزها نخوام. دلم می خواد ازش لذت نبرم. دلم می خواد دیگه دلم نخوادش. یعنی این شدنیه؟ یعنی میشه1زمانی اگر دستم هم برسه سفت و بی تردید رد کنم و بگم نه خوشم نمیاد؟ واااییی خدا چه تصور بااااا حالی! این هم1مثبت از طرف درس های بی انتها و اذیت کن من. خدایا بشه که بشه!
امروز مادرم می گفت کی تعطیل میشی لازمه1دستی به قیافهت بکشی این مدلی جنگل نباشی. بی اختیار آه کشیدم و گفتم من که تعطیلی ندارم. مادرم گفت از سر کار که راحت میشی. گفتم بله میشم ولی تعطیلی ندارم. مادرم گفت اگر داشتی حوصله ات سر می رفت. می خواستی چیکار کنی؟ تمام تابستون می شد با بچه هاتون بری گردش؟ گفتم نه. می خواستم برم کلاس های هنرم. مادرم گفت اینکه داری میری کلی ارزشش بیشتره. این کجا و اون کجا. خواستم بگم ارزش اون که الان نمیرم به این بود که کل اعصابم باهاش راحت بود و زندگی مگه چیه؟ اینکه بتونی در لحظه هات خوشبخت باشی. من در حال بافتن1چیز مرواریدی، در حال بافتن1گل کریستال، در حال ساختن1جواهر بدلی، تمام لحظه هاش رو خوشبخت بودم. با تمام دلم حس خوشبختی می کردم. ارزشش به این بود. و حالا دارم از خستگی نفس می برم.
نگفتم. می دونی؟ من قرار نیست چونه بزنم. فقط باید ادامه بدم. باید این مدرک رو به دست بیارم. قورتش دادم. مادرم بود که باز گفت عوضش فردا که این کار تموم شد کلی واست فایده داره. راحتیه بعدش کلی می ارزه. کلاس هنرت هم سال بعد هست. بعد از این کار میشه بری ادامه بدیش. سکوت کردم. من قرار نیست بحث کنم. من فقط باید ادامه بدم. من فقط باید ادامه بدم. اون لحظه فقط سکوت کردم ولی نمی فهمم الان واسه چی1چیزی رو باید پشت سر هم قورتش بدم. نه پایین میره نه، … خدای مهربونم! چیزی نیست معترض هم نیستم. فقط خیلی خسته شدم. خیلی هم می ترسم. این سخته. این دیوار رو هرچی بهش نزدیک تر میشم بلندتر به نظرم میاد. خدایا هم خستم هم ترسیدم میشه1خورده من بهت نق بزنم تو هم1کوچولو زمان بهم بدی موهام رو ناز کنی بگی نترس من اینجام؟ خدای مهربونم باور کن این لفظ رو خیلی ازت می خوام. فقط هم از تو. که به همون لحن ناب96توی گوشم بگی نترس من هنوز اینجام. خدایا می دونم که هستی ولی بهم بگو. لازممه که بگی. می خوام بگی. می خوام امشب بگی. هی! بر می گردم.
خوب حله. باید بجنبم. کلی درس دارم. واسه فردا و واسه پس فردا. وووییی سیزدهم خرداد شفاهی پایان ترم. این دفعه دیگه نباید اجازه بدم این عبارت ها و خط ها اون مدلی غافلگیرم کنن. باید بجنبم. آخ جون از4شنبه تعطیل میشم و از صبح شنبه اوضاع میشه که بهتر باشه. فقط1خورده بجنبم کلی پیشم. الان هم نباید اینجا باشم. رایتینگم با1سری تمرین و1سری خوندنیم مونده. اگر بخوام امشب آخر شب به بهانه سریال برم تیمتاک باید تا اون زمان درسم رو به1جایی رسونده باشم. وگرنه تیمتاک پر. اوخ ساعت داره6میشه من رفتم درس. هی! ایام به کامت.

اولین کسی باشید که این پست را میپسندد.

پسندیدن

نپسندیدن