1خورده حضور.

بین صبح و ظهر1شنبه. لوله بازی به نظرم تموم شد. خدایا دیگه موردی پیش نیاد تموم شده باشه دیگه!
با نزدیک تر شدن امتحان تعیین سطح آیلتس استرسم نمی فهمم واسه چی درصدش میره بالاتر. استرس هام این روزها از جنس سیمانه انگار. تمام احساساتم این روزها از جنس1مدل یخ زدگیه سفت و زمخته انگار. رؤیای سیمانی می بینم انگار. مواردی رو با چشم های بی اشک پشت سر می ذارم که پیش از این جهانی زور زدن داخل سرم کنن باید پشت سر بذارمشون و من نخواستم. نتونستم. زورم نرسید و حالا زورم نمی رسه تا دلم بخواد که متوقف بشم و متوقفش کنم.
از پشت صحنه محله میام. امنه. فعلا چیزی واسه انجام دادنم نیست. این روزها گاهی ته مایه هایی از سایه های سرخ جنون های دیروزی اطراف دلم و ذهنم لک میندازه ولی به فشار کتاب هام و مطالب و داستان های ملموس و زمان حالم می بازه. گاهی هم حس می کنم لازمه اقدامی کنم و میرم پست یکی مونده به آخرم داخل محله رو می خونم. به نظرم از20دفعه بیشتر خوندمش. به نظرم فعلا دیگه لازم نیست. به نظرم، …
اطرافم پر از صداست. صدای صحبت لوله کش. صدای اون آقای داخل تلویزیون. صدای مادرم. این آخری رو دوست دارم. کاش این خونه بالاییه می فروخت تا مادرم می خرید و بالای سرم بود و خاطرم ازش جمع بود و، … خدایا من دلواپسشم اگر1زمانی1جایی باشم که خیلی دور باشه و دستم بهش نرسه، … میشه1طوری بشه با هم بریم اون1جایی؟ خخخ منو باش هنوز خودم اینجا چسبیدم و، … واقعا اینجا چسبیدن اینهمه بده؟ یعنی دلم نمی خواد؟ اصلا؟ اگر پای عمل و انتخاب بیاد وسط واقعا حاضر میشم رها کنم؟ اه کتابم کو؟
این روزها همه بی جواب هام همین مدلی تموم میشن. عقب نشینی به وسط کتاب هام. از جنس رضایت. با لذت.
استیج2تموم شد چندتا خاطرم نیست2تا یا3تا کتاب داستان از استیج3هم خوندم الآن وسط1کتاب دیگه از استیج3هستم. خسته شدم ولش کردم اومدم اینجا دلم حرف خواست. این کتابه4تا داستانه2تاش رو خوندم2تا دیگه مونده. موندم این6تا استیج ته بکشه داستان های صوتی متنی از کجا گیر بیارم؟ خداجونم من کتاب داستان می خوام کاش پیدا بشه! داخل اینترنت یا داخل مغازه ها. باید هم فایل متنیش باشه هم صوتیش جفتی. می خوام. می خوام. می خوام! بیخیال فعلا که هنوز3تا استیج و نیم دیگه با1عالمه کتاب هستش تا اون زمان هم اوه خیلی اتفاق می افته خیلی. امتحان تعیین سطح آیلتس و جزوه هاش و درس های کانون و و و1عالمه و. به1و یکی دیگه از بچه ها گیر دادم زبان بخونیم. نمی فهمم واسه چی به ملت گیر میدم. بنده خدا1دوست نداره من نق می زنم بهش. باز هم1گفت زبان دوست نداره ولی اون یکی دیگه از بچه ها گفت اتفاقا خیلی دلش می خواد. خلاصه خیلی گفتیم و گفتیم و آخرش قرار شد من این6تا استیج رو بزنم داخل1دونه فلش و ببرم کتابخونه و برسونم دستش.
مادرم در حال تمیزکاری و جاروبرقی و صداهای حاصله و از این چیزها. بهش میگم کمکت کنم میگه نه. من هم بی تعارف نشستم اینجا.
باید برم درس بخونم. وسط داستان خوندنم برق رفت رفتم کتاب آوردم المنتری1رو باز کردم و دوره. درس اول تموم شد برق اومد. خوب شد کتاب هام مال خودمه. گاهی دوره لازم میشم واسه خاطر جمعی و البته یادآوری.
هوا بس ناجوانمردانه گرم است. آتیش گرفتم.
از لوله کش در مورد وان پرسیدم. گفت تقریبا شدنی نیست اگر هم باشه خرجش از فایدهش بیشتره و خلاصه کلا منطقی تره که بیخیالش بشم. زمان ندارم نق واسش بزنم ولی1زمان بهش اختصاص میدم که بزنم. اما در هر حال باید بیخیالش بشم. تا زمانی که اینجام. این4دیواری با وانه من نمی خونه. شکلک نق ولی کوتاه زمان نیست.
محمد1کانال نشونم داد باید سر مهلت بهش سر بزنم. کتاب صوتی انگلیسی داره. آخ جون. ممنون محمد.
در حال خوندن ساده نویسی شده کتاب جک لندنم. ماجرای اون سگه باک که دزدیدنش بردن سورتمه کشی. فارسیش رو خونده بودم خواستم بیخیالش بشم ولی نشدم. قبلش1کتاب در مورد هواپیما دزدی بود بهم حال داد. از این ها باز می خوام.
بدجوری زنگ تفریح می خوام بدجوری! هر روز میگم باشه واسه شب این شب ها هم که نشد امشب رو نمی دونم احتمالا میشه اما شب که میشه میگم ول کن درس دارم زمان نیست و از این چیزها. به مه سفید که عمرا برسم. زمان می بره و بعدش سردرد و سنگینی و کلا شب و فرداش پر. اینهمه زمان ندارم باید بخونم تمرکزم رو لازم دارم. ولی موارد دیگه رو به نظرم بشه1کاریش کرد. ساعت های آخر شب که دیگه خیلی خوندن فایده نداره. من واسه تفریح کردن چندین تا راه بلدم. البته تقریبا تمامشون هم چیزن یعنی بد نیست انجامشون ندم ولی میدم. دختر بدی شدم این روزها. خیلی بد. به جهنم. بد بودنم میاد.
نزدیک بود فردا بریم بیرون نرفتیم. من اصرار نکردم و1جورهایی، … نشد. به خاطرش متأسف نشدم. زمان تأسف ندارم. حس و حال تأسف رو هم ندارم. تفریح دلم می خواد. سفر. خنده های صدا داغون کن. قطار. عشق و حال های آشنا و، … اه بسه دیگه!
به نظرم5شنبه بود یا1روز دیگه بود خاطرم نیست1ساعتی رفتم تیمتاک. بهم مشق دادن. دلم نمیاد بطری خالی پرت کنم خخخ.
مادرم صدام می کنه. پیاز. من رفتم باز میام.
اومدم.
مادرم سر صبح اخبار2تا قتل داخل شهرمون رو خونده و دلواپسه. این بنده خدا هم هرچی خبر عوضیه گیر میاره می خونه بهش هم که میگم نخون میگه آدم باید بدونه و ما باید بدونیم مملکت چه خبره و باید بدونیم و باید و باید و بعدش رو دیگه نمی دونم چون بیخیال میشم و میگم باشه بدون بدون ول کن برو خبر عوضی بخون. خودم هم می خونم ولی کمتر خیلی کمتر.
دلم می خواد شادتر باشم و این روزها خیلی نمیشه. کمی تا قسمتی جسمم با روانم دعواش شده. همیشه این مدلی میشه گاهی و خخخ زمان هاش تقریبا تعیین شده هست. الآن در یکی از اون زمان های تعیین شده شناورم و از زمین و زمان دستی می خوام.
مادرم رفت بیرون این بغل1چیزی بخره الآن میاد. میوه و از این چیزها. دلواپسشم. خیلی زیاد.
چند روز پیش بود خاطرم نیست کی. در جریان درگیری های بی اسم و بی سر و ته اما لازمم1کسی بهم گفت بزرگ شدی پریسا. خوشم نیومد. کاش این ها نشونه های بزرگ شدنم نباشن! بزرگ ها عاقل هم میشن. خوشم نمیاد. خیلی خوشم نمیاد. شکلک تهوع.
حسش نیست از گیرهام واسه کسی حرف بزنم. حتی واسه1هم نگفتم. دلم نمی خواد حرفش رو بزنم. دلم می خواد به1جایی و1گوشی نق بزنم ولی طرف نپرسه داستان چیه. شکلک بی توصیف خخخ. در و دیوار خوبن. تنها که بشم حتما از خجالت خودم و این فضا درمیام خخخ. پیام از تلگرام. گروه5نفره فسقلی من و4تا دیگه.
رفتم خوندم اومدم. نیمچه شیطنت هایی گاهی می کنیم داخل گروه. عجیبه که من داخلش موندم. جدی خاطرم نبود از1هفته خیلی گذشت و از گروه در نیومدم! یعنی این مثبته؟ شکلک امیدواری و از این چیزها.
مادرم این روزها پدرش در اومد. بیچاره مادرم. کلا نفله شد از خستگی و حرص و اعصاب خوردی. چی بگم! مدلش اینه کاریش هم نمی دونم میشه کرد یا نه من که بلد نیستم. هنوز نیومده. ازش پفک خواستم برام بخره و می دونم می خورم و حالم چیز میشه ولی باز می خورم. میگم این هم مثبته؟ یعنی میشه معنیش این بشه که اون1کسیه اشتباهی گفته و من هنوز بزرگ نشدم؟ در نتیجه عاقل هم نشدم؟ دلم نمی خواد آخه!
ولی ظاهرا بخوام یا نخوام باید باورم بشه که در1ابعادی هم بزرگ شدم و هم عاقل. از1سری معصومیت های احمقانه مسخره که تا حدودهای92یا93داشتم و حتی تا این زمان ها هم ته مایه هاش1خورده باقی بود دیگه اثری نیست. اصلا حسشون نمی کنم و در عوضش به جای تمام اون زمان از دست رفته آتیشی میشم گاهی. این رو به نظرم دوستش ندارم ولی گاهی از پسش برنمیام و باید حتما در لحظه1راهی واسش، … خدایا حالا چیکار کنم؟ خخخ وااایی خدا خخخ! عاقل هم، … به نظرم1جاهایی، … دلم نمی خواد حرفش رو بزنم. حتی اینجا. می ترسم اگر بگم گریه ای که این روزها نمی کنم سد پاره کنه و می ترسم اگر گریه کنم وا بدم و اگر وا بدم باز به خودم ببازم و اگر ببازم باز هم ادامه اونهمه، … اه لعنتی نمی خوام حرفش رو بزنم!
احتمالا امروز که لوله بازی تموم شده1خورده اینجا آروم تر بشه. کاش بشه!
مادرم اومد. آخجون پفک و از این چیزها خرید واسم خخخ. خدایا من واسه چی از این ها می خورم؟ واسم خوب نیست ولی آخجووون خخخ!
من کتاب داستان صوتی متنی انگلیسی می خوام. از اون هایی که از پس خوندنش بر بیام و هم صوتیش داخل پوشه باشه هم متنیش که بشه به وورد تبدیلش کنم و1خورده ایسپیک بخونه من بفهمم1خورده صوتیه بخونه من بفهمم و خلاصه من کتاب داستان صوتی متنی انگلیسی می خوام که بفهمم. جدی میشه1زمانی زبانم فوق فول بشه؟ خدایا این هم یکی از ابعاد عاقل شدنه؟ اگر هست نمی شد در این زمینه خاص و1سری موارد مزخرف دیگه من زودتر عاقل می شدم که اینهمه دیر نشه؟ باورم نمیشه من سال های پیش چه غلطی داشتم می کردم که اینهمه نفهمیدم؟ باز که رسیدم به اینجا! این روزها همیشه می رسم به اینجا. نمی خوام بهش فکر کنم. اذیتم می کنه.
دهه90تا اینجاش کلا دهه من بود. منفی و مثبت. خیر و شر. اگر زمان به تمرکز و تفکر بدم حتما تعجب می کنم. چه عجیب!
اینجا شلوغ شد. متفرقه نیستن ولی شلوغه. بحث های همیشگی اطرافم در جریانه و من بیشتر از پیش بیخیالم.
امشب حتما باید1خورده غیر مجاز برم. ناپرهیزی هام اصلا مثبت نیست ولی انجامش میدم. باید انجامش بدم. امشب باید زمان خالی کنم واسه ناپرهیزی های نه چندان مجازم که باید حسابی مواظب باشم1نیم قدمی اضافی برندارم چون اوضاعم بدجوری بدجوری میشه. مواظبم. یعنی، سعی می کنم مواظب باشم.
بسه دیگه برم درس بخونم نوشتنم دیگه نمیاد فعلا برم تا بعدا که باز نق زدنم بگیره و زمانش و حسش هم باشه! در ظهر پیش میرم. صدام زدن. ناهار. من رفتم.

۱ نفر این پست را پسندید.

پسندیدن

نپسندیدن