در شکاف بین نیمه های متعدد زندگی!

اوخ خدا در وقت استراحت بین نیمه های متعدد زندگی خزیدم اینجا. میگم که! لو رفتم. ظاهرا اینجا اون اندازه که تصور می کردم یواشکی نیست. شکلک حیرت و اخم و دلواپسی و از این شکلک کج و کوله ها. داخل تیم تاک فهمیدم. یعنی الان باید مواظب جفنگ نوشت هام در اینجا باشم آیا؟ نمی تونم آخه! من جفنگ نگم مخم خارش می گیره. پس نتیجه اینکه من جفنگ میگم حاضران رو هم بیخیالش. خوب به من چه تو چشمت رو درویش کن نبین من اینجا باید خودم باشم نباشم بد میشه. خوب خوب بیخیال. امروز دلم شعر گفتن خواست هرچی کردم شعره نیومد. گیر کرده نمیاد به جان خودم نمیاد چیکارش کنم؟ به مخم کرچک بمالم حل میشه آیا؟ چند دقیقه دیگه باید بپرم آماده بشم واسه کلاس زبان. این استاد آوازه همهش میگه تمرین کن تمرین کن من تمرین نمی کنم. تمرینم نمیاد. تیم تاک بازه هم می شنوم هم می نویسم هم دیرم میشه الان. امشب مهمون میاد. جیگیلک و خونواده. چی خواستم بگم یادم رفت؟ به جان خودم حرف داشتم بزنم یادم رفت.
این روزها از اطراف خبر فوت و فوت و فوت می باره سرم. و من در کمال پررویی می خندم. سرم درد می گیره از سنگینیه اخبار و می خندم. مادر متوفا رو بغل می کنم و از گریه هاش داغون میشم و2ساعت بعد می خندم. واسه درگذشته ها فاتحه می خونم و می خندم. آه می کشم و می خندم. گاهی واقعا سخت میشه اما، …
تیم تاک رو همین الان بستم. این بنده های خدا، … آخر هفته ای که گذروندم حسابی20بود مخصوصا4شنبه و5شنبهش. مخصوصا4شنبهش. مخصوصا4شنبه شب. زدیم با بچه ها بیرون. کاش باز تکرار بشن این رفتن ها! خیلی20 بود خیلی. نق می زدم که بریم و3می گفت تابستون یادته اونهمه گفتیم بیا تو واسمون تاقچه بالا می ذاشتی؟ حالا هرچی خودت گفتی رو تحویلت بدم؟ نمیام. من حوصله ندارم. حسش نیست. می خوام خونه خودم باشم. خوش نمی گذره بهم. دیگه نشنیدم چی می گفت آخه وسطش داشتم، … خخخ داشتم خخخ وایی خخخ! خلاصه رفتیم. خوش گذشت. آخ جون! باز دلم گردش می خواد.
خاطرم نیست چند شنبه شب اون هفته بود که داخل تیم تاک با اینترنتی ها تا حد خفگی خندیدم. ماه ها ماه ها بود با جمع اینترنتی اینهمه شدید نخندیده بودم. بعد از94و95دیگه از ته دل مطمئن شده بودم با هیچ جمع اینترنتی هرگز به این شدت نمی خندم. یعنی میشه باز درست بشم آیا؟ شبیه93؟ شبیه نیمه اول94؟ کاش بشه! کاش بشه! دلم واسه اوج گرفتن هام تنگ شده.
اوخ خدا داره6میشه من واقعا باید بلند شم دلم نمی خواد دیر برسم. لغت های این دفعه آسون تر بودن بد نبود1دفعه دیگه می خوندم اما نخوندم خدا کنه اون هایی که بلدم رو ازم بپرسه20بشم خوش بگذره بهم! دیگه بسه باقیش باشه بعد فعلا من رفتم آماده شدن و شلوغ کاری های قبل از خروج و کلاس و از این چیزها!

اولین کسی باشید که این پست را میپسندد.

این نوشته در دسته‌بندی نشده ارسال و , , , , , , برچسب شده است. افزودن پیوند یکتا به علاقه‌مندی‌ها.

4 دیدگاه دربارهٔ «در شکاف بین نیمه های متعدد زندگی!»

  1. حسین آگاهی می‌گوید:

    من که هنوز نتونستم به جمع اینترنتی معتمد بشم البته منظورم اینه که اعتماد کنم معتمد خودش اومد خخخخ
    نمی دونم حس می کنم دیگه از من گذشته.
    ولی شاید یه وقتی امتحانش کردم.
    ولی بیرون رفتن با غیر مجازی ها رو حسااااااااااابی عشقه.
    خوش بگذره در بیرون رفتن های آینده.

    • پریسا می‌گوید:

      اینترنت و جمع هاش. از من یادگاری داشته باشید. هرگز هرگز هرگز هرگز هرگز هرگز بهش معتمد نشید! صمیمیت های اینترنتی حتی اگر واقعی هم بشن، حتی اگر برید بغلدست هم وایستید، حتی اگر خاطراتی از جنس بهشت با هم داشته باشید، تمامش تمامش خوابه. اون ها واقعی نیستن. صمیمیتی که بین تارهای سیم با1مشت کلید و کلمه نوشتاری ایجاد بشه و به دیدار و به واقعیت برسه با جا به جا شدن1نقطه و کاما از هم می پاشه و نیست میشه. اگر بهش تکیه کرده باشید با سر ولو میشید زمین و محض خاطر خدا1دل ازش رد نمیشه که این نقطه و کاما که این طرف اون طرف شدن نباید اینهمه قوی باشن که اونهمه اصل به ظاهر سفت رو بشکنن. با اینترنتی ها بچرخید، باهاشون بخندید، شاد باشید، شاد کنید، اما به حرف تلخ منه دیوونه گوش کنید و هرگز دل به این جمع ها ندید. حتی اگر صمیمی بودن این مدل جمع ها با کلام خدا امضا شده باشه. ببخشید به نظرم زیاد واقعیتی که بهش معتقدم رو بلند گفتم. خوب گفتم که گفتم! خیال ویرایش ندارم. جمع های واقعی و تفریح آخجون دلم گردش خواست این ها کجا گیر کردن بیان بریم دیگه!

  2. نوکیا ان82 می‌گوید:

    بادرود@خنده خیلی خوبس… البته بهتره بری در دنیای واقعی یکی همتای من پیدا کنی و مستقیم باهم بخندید… ازون خنده ها و لذتهای واقعی@

  3. پریسا می‌گوید:

    سلام نوکیا. آخ نوکیا نوکیا نوکیا نوکیا نوکیاااآاااآاااآاااآاااآااا از بیرون کاربریم دارم کامنت میدم خخخ! همتای تو فقط1دونه هست نوکیا اون هم خودتی دیگه شبیهت هیچ کجای جهان نیست خخخ. موافقم خنده های واقعی رو عشقه. عاشق عشق و حالم. کلا از شر عقل سلیم خلاصم نوکیا تو هم اگر داری خلاص بشو این قدر خوبه! خخخ شاد باشی!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لطفا پاسخ معادله ی امنیتی را در کادر بنویسید. *