حسش نیست!

سلام به همگی.
چه خوابم میاد!
خواستم1چیز ادبی بنویسم دیدم حسش نیست. بچه ها این روز ها حس هیچ چی نیست واسه چی من این مدلی شدم؟ دلم درست درمون نوشتن می خواد. دلم پیانو زدن می خواد دلم مروارید بافتن می خواد دلم خیلی چیز ها می خواد حس هیچ چی هیچ کجای موجودیتم نیست. جسمم نافرمون شده. چیزیش نیست فقط گیج میرم و نمی دونم چی دارم میشم. انگار روانم هم همراه جسمم سر گیجه گرفته این مدلی بی حسم.
گاهی سردرد میشم ولی معمولا فقط گیجم. بچه ها دقیقا چی شدم؟
حتی حس جواب دادن به گوشیم هم نیست. باور می کنید؟ دیروز اینترنتم صبح قطع شد و بعد از ظهر وصل شد ولی من اینترنت گوشیم رو بازش نکردم تا دیشب که می دونستم همه خوابن و کسی نیست. امروز صبح هم احتمالا ببندمش و هر یکی2ساعت1دفعه بازش کنم پیامی اگر هست بیاد باز ببندمش. حس بحث حس جواب دادن حس دروغکی خندیدن نیست. از طرفی هم خوشم نمیاد پشت خط باز هم نق بزنم ناله کنم این بنده های خدا گناه نکردن که! بذار اون ها خاطر جمع باشن و من هم خاطر جمع باشم و به حال خودم تا این بی حسی سپری بشه.
الان فقط حس چرت و پرت گفتن هست. شبیه این ها که دارم می نویسم.
الان اگر بهم بگن کلیدی که اینهمه لازمش داشتی2قدمیته فقط بلند شو بیا برش دار همه چیز حله احتمالا باز میگم مال خودت من دیگه نمی خوامش حسش نیست.
ولی نه نمیگم. این رو به نظرم نمیگم. بچه ها! هنوز باورم نمیشه! آخ خدا سرم! از دست این سردرد خفیف که بی سر و صدا موجودیتش رو اعلام می کنه!
مادرم توی هوای خودشه و حسابی دلواپس از گرفتاری هایی که خودش واسه خودش درست کرده و گفتن های من و برادرم هم نتونست منصرفش کنه. بهش گفتیم نکن اشتباهه گیر می کنی گوش نکرد و گیر کرد و حالا نتیجه رو دوست نداره. دارم فکر می کنم اگر به جای اون من اشتباه می کردم حالا بیچاره شده بودم. ولی بیخیال کاش حل بشه دلم نمی خواد این مدلی باشه. کاری از دستم بر نمیاد جز دلداری دادن. خلاصه اینکه اون در هوای خودشه و من باید هواش رو داشته باشم. امروز هم همراهشم. باید سریع تر بنویسم بعدش هم بلند شم به آماده شدن. میرم آب بازی و بعدش خونه مادرم تا شاید عصر.
دیروز1آشنای جدا از من و جدا از ما زنگ زد بعد از رفتن مادرم. چه به موقع هم زد!
می گفت چندین دفعه زنگ زده بر نداشتم. گفتم شاید با مادر بودم و نمی شد. دلداریش دادم. گفت وصیت نوشته. گفت شناسنامه و کارت ملی ازم می خواد واسه تعیین وضعیت خونه و ارثش. گفت بدمش به دختر خاله. گفتم نه! نمی خوام چیزی نمی خوام ازت این حرف ها رو نباید بگی. گفت من تا آخر امسال بیشتر زنده نیستم. صداش خیلی خسته بود. بغض کرده بود و من دلداریش می دادم. دلداریش می دادم و مونده بودم این رو چه خاکی کنم به سرم اگر خدای نکرده پیش بیاد!
بچه ها همیشه سعی کردم هر2طرف رو راضی نگهشون دارم بدون درگیری البته کار زیادی از دستم بر نیومد فقط سعی کردم هیچ کدوم از این2تا دل از دستم نشکنه. راه خوبی انتخاب نکردم آخه راهم راست نیست. به این یکی گفتم جواب اون یکی رو نمیدم ولی جواب اون یکی رو میدم و اتفاقا مهربون و معمولی هم میدم. بچه ها به نظر شما این کاری که می کنم خیلی زشته؟ یعنی من1دروغ پرداز نامردم که این مدلی کلک می زنم؟ به خدا شما نمی دونید راه دیگه ای نیست اگر جز این رفتار کنم باید دل و خاطر یکی قربانیه رضایت دومی بشه از دست من چی بر میاد جز این؟
گفت دلش می خواد ببیندم و من موقعیتش رو ندارم. خدایا موقعیتش نیست اگر طوری بشه اگر دیر بشه چی؟ کاش این چشم های بی معرفت1کوچولو یاری می کردن فقط این مواقع!
دیشب خواستم به عادل زنگ بزنم ولی نزدم. به هیچ کسی زنگ نزدم جواب هیچ زنگی رو هم از دیروز ندادم. البته جز عادل که عصری حرف می زدیم.
گاهی خسته میشم از کلمات آشنای تو چه مثبتی و انرژی مثبت میدی و چه خوبه می خندی و از خنده هات خوشم میاد و تو از فلانی منطقی تری و توانا تری و از تو خاطر ها جمع تره و ازت بر میاد فلان قائله رو جمعش کنی و روت میشه حساب کرد و از این اباطیل که زیاد می شنومشون. گاهی حسابی خستهم از تمامشون. گاهی دلم می خواد1کسی جز خودم باشه من این ها رو بهش بگم بعدش هم مثل آب خوردن خودم رو ول کنم روی شونه هاش. کاری که خیلی ها آگاه یا نا آگاه دارن با من می کنن و احتمالا نمی فهمن چون اصلا توی این هوا ها نیستن. بچه ها خستهم. من هم شبیه این بقیه ها1گوش می خوام بشنوه. من1شونه می خوام2دقیقه بهش تکیه بدم بگم خوشم میاد از اینکه اینهمه توانایی. من می خوام حرف بزنم. می خوام نخندم. می خوام لازم نشه وانمود کنم دارم به نصیحت هایی گوش میدم که انگار از روی کاغذ خونده میشن از بس می دونمشون. من خستگی در کردن دلم می خواد و کسی نمی فهمه!
اگر معترض باشم میگن ناشکری نکن خدا قهرش میاد ازت می گیره و من به شدت می ترسم از اینکه در نگاه خدا ناسپاس باشم پس دیگه اعتراضم رو قورتش میدم ولی پایین نمیره و خفهم می کنه از بس درد داره! اگر توی خودم باشم و بکشم عقب خودشون رو می کشن که کشف کننم و به قیمت چنگ و ناخن هم شده این حصار رو بزنن کنار و بفهمن و زمانی که کشف کردن و فهمیدن با هرچی که در توانشون موجوده اذیتم می کنن. اگر از خودم در بیام تا ببینن هستم و بیخیالم بشن باز می خوان که بیشتر و بیشتر سر در بیارن و بیشتر بدونن بدون اینکه واقعا لازم باشه. آخه واسه چی؟ آخه چی بهشون اضافه میشه؟ آخه چی می خوان؟ بسه دیگه!
از دست این جماعت که مثبت و منفی شون1مدل عجیبن و اون وقت به من میگن دیوونه! خداییش این هم شد کار؟
چپ نگاه نکن گفتم که حس چرت و پرت نوشتنم میاد می خواستی نخونی. تو دنبال حرف حساب اومدی این پایین من که اون بالا بهت گفتم گوش نکردی به من چه؟
نمی دونم شاید این رو منتشر نکنم شاید هم منتشر کنم ولی باید نوشتن رو بس کنم ساعت7شده باید بلند شم آماده بشم مادرم می رسه میگه دیر کردی. این بنده خدا هم ماجراییه! ساعت9اونجا باز میشه ایشون میگه8آماده بشو خودش هم پیش از8می رسه و میگه واسه چی آماده نشدی بریم دیگه هرچی هم بهش میگم آخه چند دفعه رفتیم و پشت در موندیم میگه نه ترافیکه زود تر برسیم10دقیقه پشت در وایستیم طوری نیست و همیشه حدود نیم ساعت پشت در منتظر میشیم و همیشه در همه کار ها همین ماجراست. کلا مادر من شبیه استرس و شبیه اعتراضه خخخ اگر بیاد اینجا رو بخونه تا آخر عمرم باهام قهر می کنه!
یادمه1دفعه ای بود من اصلا ابدا حس و حال نداشتم این بنده خدا هم به همه چیز معترض بود و من در چند مورد پشت سر هم سعی کردم قانعش کنم موفق نشدم و نوبت1مورد دیگه که رسید از جا در رفتم گفتم ولم کن عزیز تو هم از همه کس و همه چیز گله داری بیخیال باش توی حال خودت. چنان بهش بر خورد که خخخ کلی طول کشید درستش کنم!
باید امروز مواظب تر باشم. باید مواظب باشم بچه ها! باید چیزی نگم که دلش بگیره از دستم. خدایا پس آخه دل خودم چی؟ من باید چه معامله ای کنم با دل خودم؟ خدایا پس من کجای جهانتم؟ دلم می خواد بگم به1کسی بگم. دلم می خواد معترض باشم. دلم می خواد بشه بلند و بی دلواپسی بگم دلم تنگ شده. واسه1عالمه چیز و1عالمه نفر که نمیشه در موردشون با کسی حرف بزنم دلم تنگ شده! دلم می خواد بگم من اون2تا کلمه مسخره بی خود و بی محتوا رو هنوز دلم می خواد که به من نرسید! دلم می خواستشون حتی اگر مثبت نبودن. من سعی کردم ولی نشد. خیلی سعی کردم ولی نشد. دیگه سعی نمی کنم. دیگه هیچ غلطی نمی کنم. دیگه خسته شدم نمی کنم هیچ طوری هیچ تلاشی نمی کنم! دلم می خواد بگم واسه چی؟ دلم می خواد نق بزنم دلم می خواد حرف بزنم دلم می خواد خدایا دلم می خواد1کسی بهم توضیح بده مگه داخل اون2تا یا نمی دونم3تا لعنتیم چی بود که دیگه هیچ مدلی زورم به سفید کردن سیاهیش نرسید! دلم می خواد زورم به خودم برسه بگم به جهنم. میگم ولی گاهی فقط گاهی نمیشه. زمان هایی که دلتنگی ها ضربهم می کنن. زمان هایی شبیه این! دلم می خواد دست از سرم بردارن. دلم می خواد دیگه نخوان بیشتر و بیشتر ازم بدونن. دلم می خواد از سر تفریح اینهمه ازم نپرسن خسته شدم. از جا و مکان و موقعیتم گرفته تا احتمالا اگر کوتاه بیام شماره شناسنامهم. موافق نیستم نمی خوام این رو. دلم می خواد… نمی دونم چی دلم می خواد. دیگه نمی دونم به خدا نمی دونم.
بیخیال.
دیر شده7گذشته باید بلند شم. سر صبحی ببین اینجا رو چیکارش کردم. دست خودم نبود ببخشید بد جوری حس آچار فرانسه بودن بهم دست داده با یکی باید حرف بزنم فلان هوا از سرش بپره به یکی باید دلداری بدم فلان اشتباهی که خودش کرده یادش بره و نمیره طرف باز حرف خودش رو می زنه به یکی باید اطمینان بدم که مشکلی نیست همه چیز درست میشه با یکی هم باید حرف بزنم تا زمان اضافیش سپری بشه و حالش رو ببره و این وسط بلا هم سرم میاد که یعنی چی تو واسه چی این مدلی هستی واسه چی معترضی چه ناشکری اینهمه آدم میمیرن جای تو باشن خدا بدش میاد نگو این چه کاریه نکن اشتباه میری نرو و…
کلا امروز از سر دنده نگیر بلند شدم شما ها سخت نگیرید. باید درست بشم می دونم ولی نمیشم. حسش نیست!
مادرم رسید!
دیگه جدی دیر شد من بلند شم الانه که بابا زمان حسابی جام بذاره با پرواز کردن هم بهش نرسم و نتیجهش بشه جنگ اعصاب مضاعف پس من رفتم.
بچه ها من عاقل نیستم زندگی قشنگه شما ها این رو یادتون نره و شاد باشید همیشه و همیشه شاد!

اولین کسی باشید که این پست را میپسندد.

پسندیدن

نپسندیدن