1کوچولو پرحرفی از جنس اعتراض یا همون درددل

12 دیدگاه دربارهٔ «1کوچولو پرحرفی از جنس اعتراض یا همون درددل»

1. مینا می‌گوید:

   دوشنبه, 18 آبان 94 در 10:14 ب.ظ

   سلام دقیقا من توی دانشگاه همینطوریم برا یبقیه خیلی جالبه که ما چطور نزدگی میکنیم منم دقیقا از تحسینهاشون خسته میشم حرفاهایی مثل تو آینده روشنی داری تو اراده قوی داری حس میکنم دروغ محضه نمیدونم خیلی حس بدیه

   پاسخ
   • پریسا می‌گوید:

     دوشنبه, 18 آبان 94 در 11:20 ب.ظ

     سلام میناجان.
     چی بگم. واقعا نمی دونم چی باید بگم جز اینکه می فهممت. کاش فقط تحسین می کردن و وعده های آنچنانی در مورد آینده می دادن! گاهی1جفنگیاتی پشت هم ردیف می کنن که خود خدا هم مات می مونه. ما هم که باید لبخند همیشگیمون رو بزنیم و… آخ خدا!
     بیخیال. هست دیگه. این هم بیخیال.
     ایام به کامت.

     پاسخ
2. حسین آگاهی می‌گوید:

   دوشنبه, 18 آبان 94 در 11:59 ب.ظ

   سلام.
   فقط می تونم بگم درک می کنم.
   راستی این بار فکر کنم آسون ترین معادله رو آورد برام:
   1 به علاوه چی میشه 2؟؟
   فکر کنم اگه یه خورده دیگه باهاش راه بیام خودش جواب رو هم برام بنویسه خخخخخخخ

   پاسخ
   • پریسا می‌گوید:

     سه شنبه, 19 آبان 94 در 7:01 ق.ظ

     سلام دوست من. اتفاقا حس می کنم شما عمیقا مدل حس و حالم رو درک می کنید. نمی دونم چرا ولی به نظرم میاد مدل نارضایتی شما در این طور موارد شبیه مال خودمه. این معادله. خخخ. باهاش صحبت کنید شاید از ما هم نخواد. حوصله ندارم هر بار ریاضیم رو تست می زنه.
     سربلند باشید.

     پاسخ
3. مهرداد چشمه می‌گوید:

   سه شنبه, 19 آبان 94 در 9:52 ق.ظ

   سلام پریسا.
   جالبه که معادله ی من هم 2 بعلاوه ی چند میشه 4 بود.
   ای کاش کار معادلات دنیا هم به همین سادگی پیش میرفت.
   من هم از این ماجراها منزجرم و نمیخوام تابلوی نقاشی دیگران بشم.
   معروفیت و شهرت اونم با تابلو شدن خخخ.
   درد دلم رو تازه کردی.
   چی بگم؟
   ممنون.

   پاسخ
   • پریسا می‌گوید:

     سه شنبه, 19 آبان 94 در 12:55 ب.ظ

     سلام آقای چشمه. معادلات جهان به این سادگی نیستن ولی خیلی هاشون حل میشن. اگر راه حلش ررو بدونیم و به اندازه کافی بلد باشیم. من که اعتراف می کنم به اندازه کافی بلد نیستم. بیخیال.
     چی میشه گفت؟ کاش دسته کم تا چند روز آینده توی اون محیط از این مهمون ها نداشته باشم که واقعا ظرفیتش رو فعلا ندارم.
     ممنونم که هستید.
     شاد باشید و شادکام از حال تا همیشه.

     پاسخ
4. بهار می‌گوید:

   سه شنبه, 19 آبان 94 در 7:47 ب.ظ

   سلام پریسایی.بیخیال عزیزم.اینم بخاطر جا نیفتادن این فرهنگه.بعضی ها واقعا درک ندارن.البته دست خودشون هم نیست بیچاره ها.بیخیال باش و براشون توضیح بده.کاش همه ی معادله های سخت این روزگار لعنتی به راحتی حل شه.به من خیلی سخت گرفته!!

   پاسخ
   • پریسا می‌گوید:

     چهارشنبه, 20 آبان 94 در 6:29 ق.ظ

     سلام بهاری. چطوری جیرجیرک؟
     چی بگم بهار گاهی واقعا از دست اینهمه چپ و راست آب روغن قاطی می کنم این مورد هم یکی از همون گاهی هاست.
     معادله ها واسه همه سخت هستن بهار. به من هم خیلی سخت گرفته عزیز. کاش مال تو بعد از این ساده تر باشه! سفت بمون بهار این تازه اول راهه. تو هنوز حسابی راه داری.
     بهار باشی تا همیشه.

     پاسخ
5. آریا می‌گوید:

   سه شنبه, 19 آبان 94 در 9:50 ب.ظ

   سلااااام پریسااااااااااا
   امیدوارم شاد و خندون باشی
   اسمه خنده اومد
   بخندیا
   هعییی دست رو دلم نزاااار که خونه خخخ
   فقط میتونم بگم حق داری عزیز
   راستی
   1+ 8=
   شااااد باشیییی
   بخندیییی
   بخند
   بخدینا

   پاسخ
   • پریسا می‌گوید:

     چهارشنبه, 20 آبان 94 در 6:34 ق.ظ

     سلام آریای عزیز.
     آره درسته خندیدن رو عشقه فقط1زمان هایی که حرص خوردن ها یقهم رو جمع می کنه خندیدن1کوچولو میره که مشکل بشه. به نظرم اگر تا2هفته دیگه از این ها نیان اونجا درست تر میشم.
     میگم من نمی دونستم این1درد مشترک بین همه ماست اینجا از بچه های ما هر کسی اومده گفته از این برنامه ها حرصیه. بچه ها بیایید بوروشور پخش کنیم بین بینا ها که این مدلی مغز و اعصابمون رو… خخخ بیخیال.
     شاد باشی و شادکام از حال تا همیشه.

     پاسخ
6. یکی می‌گوید:

   چهارشنبه, 20 آبان 94 در 1:13 ق.ظ

   هی ببین بهار درست میگه. این اصلا خوب نیست ولی شما هنوز بین مردم جا نیفتادین. یادته من اول ازت پرسیدم و تو فرستادیم بگوش کن? من اونروز مونده بودم مگه میشه? یعنی ی سایت کامل همچیزش دست شما? مدیرش و ی عالمه شبیهای تو بدون اینکه ببینن این همه تو اینترنت واردن? تازه اول اولش ک وبتو پیدا کردم و دربارتو خوندم فک کردم میبینی و واسه خنده اینارو ردیف کردی ک بعدا فهمیدم اینجوری نیست. بعدشم رفتم بسایتی ک گفتی و بعدا باز از پیوندات رفتم توش گشتم و از پیوندات رفتم چنتا سایت دیگم پیدا کردم ک اونام مال نابیناها بودن و دیدم چه خفن کاراتونو راستوریست میکنین و حالا از اون اوایل خیلی بیشتر سرم شده ک شما هیچم اونجوری ک منو بقیه آدمایی ک ندیدنتون فک میکنن نیستین. پریسا تو حق داری خسته شی. دوستاتم حق دارن. ولی یادت باشه ما از شما کم میدونیم. دقیقا زدی بهدف این وظیفته. وظیفه تویی ک بین ما میچرخی و کار میکنی و زندگی میکنی. تو باید خودت و باقی شبیهاتو بما معرفی کنی. تو باید کمک کنی تا ما بیشتر بدونیم و بیشتر بشناسیمتون. این وظیفرو تو باید انجام بدی چون خیلی از شبیهات اندازه تو نتونستن بین ما باشن. نتونستن مث تو زندگی کنن. اونا دردسراشون از مال تو بیشتره. بهر دلیلی نتونستن. تویی ک تا اینجا اومدی باید بجا اونام نابینارو بما معرفی کنی. تو ی نفری اندازه همون ی نفر کمک میکنی. اگه میبینی نتیجه نمیده واس اینه ک ما خیلی زیادیم و تو نتیجشو نمیبینی. فک کن تو منو کلی آگاهم کردی الان کل تصورم از تو و باقی نابیناها کلی عوض شده. قبل از تو من اصلا فک نمیکردم کسی ک چشمش نمیبینه بتونه زندگی کنه چه برسه بسایتو وبلاگو اینترنت. تصورم از شما خیلی خیلی داقون بود. تازه اگه اصلا بهتون فک میکردم. اما الان اصلا اینجوری فک نمیکنم. الان بنظر من تو ی آدم عادی هستی با تمام گیرای زندگی آدمای عادی. فقط یکمی زندگیت فرق داره چون تو چشمات نمیبینه و یجاهایی باید یجور دیگه کاراتو روبرا کنی. اینم ک تعجب نداره خب چیزی نیس ک. پریسا اونایی ک ازشون خسته و دلگیری گناه ندارن. این مردم احساساتشون کف دستشونه. میخوان هرجور بلدن کمک کنن. میخوان هرجور بلدن تشویقت کنن. میخوان هرجور بلدن مهربون باشن. میخوان هرجور میتونن محبتشونو نشون بدن و بگن از ندیدن تو غمشون شده. تو حق داری خسته شی ولی ازشون دلگیر نباش پریسا. ازمون دلگیر نباش. ما خیلی کم ازتون میدونیم. این نه تقصیر ماست نه تقصیر شما. بما کمک کن تا شمارو بفهمیم. بما کمک کن تا بتونیم بهتون کمک کنیم بینمون حس بهتری داشته باشین. البت الان حالت ازینچیزا خوش نیس اما هروقت روبرا شدی قبول کن ک من راس میگم. هی من اینچیزا سرم نمیشه. عکستو یکی دیگه گرفته دلیل نمیشه اینجا چیز ننویسی. خسته شدم و حال ندارم و دلم گرفتیده نداریم زود بیا اینجا چیزمیز بذار دلم پست جدید میخواد. پریسا اومدیا, نری ک بریا, میام اینجا شلوغ میکنما, فعلا بای

   پاسخ
   • پریسا می‌گوید:

     چهارشنبه, 20 آبان 94 در 6:41 ق.ظ

     سلام یکی. یکی1چیزی بگم؟ اصلا این مدل نوشتن بهت نمیاد. نمی دونم چرا اول هنگ کردم بعد وا رفتم بعد گریهم گرفت. توضیح ندارم بلد نیستم. یکی! من دلگیر نیستم عزیز. فقط1خورده خسته شدم. توی پست هم گفتم. گرفتاری های خودم ضعیفم کردن و زود از جا در میرم. کامنتت قشنگ بود یکی. قشنگ، آرامشبخش، درست، صمیمی، مهربون، … دیگه هیچی یادم نمیاد الان اینجا بگم جز اینکه ممنونم از حضورت. ممنونم که هستی.
     ایام به کامت.

     پاسخ