***
می گویند،
قاصدک ها پیک های بهاری دل های سپیدند.
کاش قاصدکی بود که دنیاها فاصله را پرواز می توانست کرد!،
فاصله ی میان دل تاریک من و دنیای روشن تو.
تا می خواندی در انعکاس تصویر یادت،
که نقش می شود از همیشه تا همیشه بر اشک های نیمه شب هایم،
که به اندازه ی تمام شب های هستی، دلتنگت هستم،
کاش می دانستی!.
*******
دیدگاه های پیشین: (2)
s…r
جمعه 24 مرداد 1393 ساعت 15:28
کاراتون خیلی خوبه امیدوارم همیشه اینجوری باشه
من زیاد بهتون سر میزنم بیشتر مطلب بزارید
5617
http://blog-iran-domains.vqtel.net
پاسخ:
سلام دوست ناشناس.
به شما سر زدم. برام جالب بود. من عاشق رفتن و گشتن در چنین جا هایی هستم.
خوش اومدید. باز هم بیایید.
ایام به کام.
آزاد
جمعه 24 مرداد 1393 ساعت 15:56
چه کسی میداند ؟
حال قاصدکی گم شده را …
که رخسار معصوم پیام آوریش
از درک سجده گاه مقدس دستان مقصود باز ماند ،
تا همیشه …
در حسرت ابلاغ اولین و آخرین رسالتش …
باقی بماند .
سلام
تشکر فراوان
از این سروده ی نفیس
پاسخ:
قاصدک سپیدی که روزی بر چشمانم نشست، ندانست که به اشتباه آمده این تاریک راه را. و چقدر گریستم این خطای معصومانه را که جبرانش به دستان خسته من نبود!
***
ممنونم دوست عزیز به خاطر حضور ارزشمند شما.
کامیاب باشید.
