عزیزان سلام.
امیدوارم حال و هوای تمام مناطق مختلف زندگیتون فوق عالی باشه. البته احتمالا خیلی هاتون الان میگید چه دعای محالی! این ممکن نیست.
بله دوستان این ممکن نیست. هیچ وقت همه چیز صد درصد درست و کامل درنمیاد. اصولا هیچ چیز صد درصد کامل نیست. و اگر نظر منرو بخوایید میگم که این بد هم نیست. بذارید توضیح بدم.
تصور کنیم یک روز صبح از خواب پاشیم و یادمون بیاد که دیشب به تمام چیز هایی که می خواستیم در زندگی رسیدیم و تمام هدف هامون کامل مال خودمون شده و خودمون هم به هر مدل تکاملی که دلمون می خواست رسیدیم و دیگه نه آرزویی هست و نه هدفی و نه نقطه بالاتری که بخواییم دستمون بهش برسه. یک لحظه فکر کنید هر کدوممون چه حس و حالی پیدا می کنیم. راستش رو بگم من حالم رو نمی تونم توصیف کنم. فقط می دونم که چندان رضایتبخش نیست. اگر هدفی و آرزویی نباشه، اگر دلیلی و انگیزه ای برای تلاش نباشه و اگر نقطه بالاتری برای رسیدن واسه خودم نبینم این پرسش مثل پتک می خوره توی سرم:
“پس من دیگه واسه چی زنده ام؟”
و این وحشتناک ترین حسیه که می تونه به یک آدم زنده دست بده. باور کنید.
خوشبختی صد درصد نمی تونه وجود داشته باشه عزیزان من. یا اگر هم هست در رسیدن به همه چیز و همه آرزو ها نیست. چون اگر به تمام اونچه که می خواییم برسیم دیگه زندگی متوقف میشه و کسی که زندگیش متوقف بشه دیگه زنده نیست که خوشبخت باشه.
زندگی ترکیبی از آرزو، هدف، تلاش، حرکت، خواستن، رسیدن، نرسیدن، تجربه کردن، تلخ کام یا شیرین کام شدن، شکست و پیروزی، زمین خوردن و بلند شدن، زخم برداشتن و التیام، اشک و لبخند، و خیلی چیز های دیگه از این قبیله و اگر هر کدوم از این ها نباشن یک گوشه زندگی می لنگه. باور کنید راست میگم.
شاید با من موافق نباشید ولی اگر کمی از زاویه دید من تماشا کنید شاید خیلی هم ناموافق نباشید. زندگی با همین بالا و پایین هاش شیرینه. زمانی که با یک کوله بار پر از تجربه های شیرین و تلخ به هدفی می رسی که براش از جون مایه گذاشتی و می دونی این که می بینی نتیجه تلاش ها و همون تجربه های تلخ و شیرینه. خوشبختی یعنی همین. خوشبختی ترجمه همون لحظه عزیزه. پس به جای دعای اولم دعا می کنم که همه شما بتونید خوشبختیرو هر لحظه عمرتون با تمام وجود در آغوش بگیرید و احساسش کنید.
خوشبخت باشید.
دیدگاه های پیشین: (2)
علیرضا
چهارشنبه 30 مرداد 1392 ساعت 23:13
سلام، امیدوارم حالتون خوب و همیشه دنبال هدفها و آرزوهاتون باشید.
درمورد حرفاتون باید بگم کاملا موافقم باهاتون. انسان تا وقتی از زندگیش لذت میبره که به دنبال چیزی باشه. به قول راسل، دنبال هدف بودن لذتبخش‌تر از رسیدن به هدفه.
راستش من درمورد فلسفه دین زیاد مطالعه و تفکر کردم. به نظر من چیزی که هیچ کشیش، آخوند، خاخام و هیچ روحانی دیگه نگفته اینه که انسان فقط با این محرک زنده‌اس که دنبال یه چیزی باشه. و باتوجه به اینکه تمام مادیات دست یافتنین (یعنی انسان به دنبال هرهدف مادی که باشه، یه روز بهش دست پیدا میکنه و اگه هدف بالاتری نداشته باشه، زندگی بعد از اون بی هدف میشه) تنها چیزی که انسان هیچوقت نمیتونه بهش برسه، کمال معنویه. و دین این رو بخوبی برای آدم فراهم میکنه که در تمام عمرش به دنبال این هدف بزرگ باشه، بدون اینکه به بی انگیزگی برسه (مثل اهداف مادی)، و شادی توی زندگی جز این نیست.
متشکر بابت کتاب. کوئیلو ظاهرا خیلی به کلمه مکتوب علاقه داره، چون توی کتاب کیمیاگر هم چندین بار این کلمه تکرار شده بود. امیدوارم این کتاب هم مثل کتاب کیمیاگر جذاب باشه.
درپناه حق
پاسخ:
سلام دوست عزیز.
با شما موافقم. باید پیش رفت مثل رود. با راسل هم موافقم. خیلی زمان ها پیش اومد که در پی چیزی بودیم و بهش که رسیدیم حس کردیم به اون عظمت و جلوه ای که تصور می کردیم نیست. شاید به این خاطر که گم شده ما این چیز ها نیست و ما نمی دونیم. امیدوارم همه ما به تکامل مطلوب یک انسان کامل هرچه نزدیک تر بشیم.
و همچنین امیدوارم این کتاب کوییلو همونطور که شما خواستید مثل کیمیاگر جذاب باشه. هرچند خیلی خودمونی و یواشکی و شخصی اگر بخوام نظر خودمرو بگم عرض می کنم که مکتوب به نظر من خیلی جذابه ولی کیمیاگر یک داستان دیگه بود. البته این نظر من بود. عزیزانی که شنیدید لطفا به کسی نگید.
با تشکر از علیرضای عزیز و تمام عزیزانی که اسمی ازشون اینجا نیست که بشناسمشون ولی میان و به اینجا سر می زنن.
به امید فردا.
وحید
پنج‌شنبه 31 مرداد 1392 ساعت 23:41
سلام به خاطر داستان زیباتون تشکر میکنم در مورد حرفاتون میخواستم بگم صحبتاتون کاملا منطقیه اگه ما به تمام آرزوهامون میرسیدیم دیگه هیچ تحرکی نداشتیم و زندگی برامون یک نواخت و تکراری میشد اما ما معمولا تا یه چیزی رو تجربه نکنیم اون رو درک نمیکنیم و فکر میکنیم اگه به تموم خواسته هامون برسیم دنیا برامون بهشت میشه دیگه هیچ غم و غصه ای توی دلمون لونه نمیکنه کاش به این باور میرسیدیم که این خیالی بیش نیست موفق باشید خدا حافظتون
http://aansooyeshab.blogsky.com
پاسخ:
سلام دوست من.
تجربه راه خوبیه برای یاد گرفتن ولی گاهی میشه میانبر زد و از تجربه های دیگران استفاده کرد و این کمک می کنه تا زودتر و کم دردسر تر یاد بگیریم. خوب، همین که خیال می کنیم زندگی با رسیدن به تمام آرزو ها بهشت میشه هم می تونه یک عامل باشه برای حرکت بیشتر. سعی می کنیم به هدف های بیشتری برسیم و این وسط رویا هم داریم که بین تلاش هامون زنگ تفریح خوبی میشه. من اینطوری بهش نگاه می کنم. شما هم بیا کنار من و از این زاویه نگاه کن شاید بدت نیاد اینطوری ببینی. با تمام این ها، زندگی خیلی خیلی قشنگه. قشنگ، شیرین و با ارزش.
به امید فردا.
